Dzięki Johnowi Cage’owi nauczyła się kochać każde brzmienie, każdą muzykę niezależnie skąd pochodzi i jak powstaje. Współpracując z Giacinto Scelsim zrozumiała,  że kompozytor i improwizator może żyć w jednej osobie, nie walcząc sam ze sobą o strefy wpływów. Za sprawą Dereka Baileya zdecydowała się ostatecznie na krok, który zdeterminował jej dalszą artystyczną drogę – pozostawiła muzykę rozumianą jako system na rzecz budowania od podstaw własnego muzycznego świata. W 2016 roku obchodziła 40-lecie swej pracy artystycznej, dzięki której stała się jedną z najwspanialszych postaci sceny muzyki improwizowanej na świecie. Ten koncert był jej pierwszym na festiwalu Ad Libitum i po raz pierwszy zagrała z polskim wirtuozem kontrabasu Bogdanem Mizerskim.